علمی فرهنگی

 کارشناسان انتخاب دوست را شاخصي براي سلامت روان در نوجواني بر مي شمارند

مهارت دوست يابي، نخستين پايه هاي شكل گيري هويت و برقراري ارتباط موثر اجتماعي با محيط اطراف محسوب مي شود.

    انتخاب صحيح دوست و يادگيري شيوه هاي صحيح دوست يابي از شاخص هاي مهم تشخيص سلامت روان در شكل گيري شخصيت افراد به شمار آمده و به عقيده اكثر كارشناسان حوزه علوم اجتماعي و روانشناسي گروه همسالان در پي ريزي و تكامل شخصيت فردي كودكان و نوجوانان مهم ارزيابي مي شود.
    روانشناسان معتقدند، پس از ورود كودك به دومين مرحله مهم زندگي كه نوجواني نام دارد، نقش خانواده كمرنگ تر از گذشته شده و گروه همسالان نقش مهمي در زندگي افراد بازي مي كنند. از اين رو آموزش مهارت هاي چگونگي انتخاب مناسب گروه دوستان و شيوه هاي موثر رفتاري براي برقراري ارتباط مناسب و تعامل صحيح با همسالان حائز اهميت است. 

    به عبارت ديگر آموزش تكنيك هايي مانند روش هاي صحيح آئين دوست يابي، مهارت نه گفتن، تقويت اعتمادبه نفس، اتخاذ تصميم گيري هاي منطقي باعث خواهد شد نوجوان به راحتي تابع گروه همسالان قرار نگرفته و دوست يابي مهارتي به عنوان تثبيت هويت فردي، تقويت انديشه هاي اجتماعي، گسترش استعدادهاي فردي در ميدان رقابت دوستان تبديل شود. 

    دكتر امان الله قرايي مقدم، با تاكيد بر نقش مهم گروه همسالان در دوران نوجواني و اهميت دوست يابي مي گويد: دوست يابي هاي غلط زمينه ساز ظهور انواع آسيب هاي اجتماعي است. 

    برخي تحقيقات نشان مي دهد، در بسياري از موارد، تاثير گروه همسالان از خانواده نيز بيشتر است و زماني كه براي اوقات فراغت نوجوانان به درستي برنامه ريزي نشود، نوجوان اكثر وقت خود را با گروه دوستان گذرانده و در صورت نظارت ناصحيح والدين هويت اجتماعي كودك يا نوجوان دستخوش آسيب مي شود. 

    اين آسيب شناس اجتماعي اضافه مي كند، نقش والدين در شيوه دوست يابي فرزندانشان حائز اهميت است. والدين بايد تكنيك هاي دوست يابي را به فرزندان آموخته و باتوجه به ويژگي هاي فردي و شخصيت كودك به او كمك كرد تا بهترين انتخاب را داشته باشد.